“อีกครั้งกับประสบการณ์ในชีวิตที่ยากจะลืม…เคยคิดแต่ไม่คาดฝันว่าจะเป็นจริง..
วันที่ 911 ในปี 2000 จำได้ว่าดูเหตุการณ์นี้ที่เมืองไทยแล้วตื่นเต้นกับสิ่งที่เห็น คิดว่าวันหนึ่งคงจะได้มาอเมริกาและได้รับรู้ความรู้สึกของฅนที่นี้
รวมถึงมีโอกาสได้กระโดดจากที่สูง…และแล้ว 911 2011 สิ่งที่คิดไว้เล่นก็เป็นจริง..เมื่อเจนนี่วางแผนตั้งใจพามากระโดดร่มด้วยกัน เจนนี่กระโดดเป็นครั้งที่สอง แต่เรากระโดดเป็นครั้งแรก..สิ่งแรกที่คิดถึงคือ พ่อ เพราะพ่อเคยเป็นนักโดดร่ม ตื่นเต้นจะได้ทำในสิ่งที่พ่อเคยทำ และคิดถึงแม่ ถ้าอยากพาแม่กับน้องๆมากระโดดด้วยกันจะได้ตื่นกับชีวิต ได้เปลี่ยนอารมณ์ ความรู้สึกใหม่ๆ
การกระโดด ครั้งนี้ เป็นความตั้งใจที่จะเปลี่ยนชีวิต เหมือนการกลับมาเกิดใหม่..
ตลอดเวลาที่อยู่อากาศ..ตื่นเต้น ลมตีหน้า แต่ใจคิดถึงคนไม่กี่คนในชีวิต
ก่อนกระโดดได้ส่งข้อความไปมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อบอกเล่าความตื่นเต้นครั้งนี้ และผลตอบรับมาก็ดีมากจากทุกๆคน..
ประสบการณ์ครั้งนี้ เป็นประสบการณ์ที่หลับตาก็ยังจำอารมณ์ ความรู้สึกตอนล่นลงมาจากพื้นดิน สองไมค์ได้เสมอ..
ขอบคุณสำหรับช่วงเวลาดีๆของชีวิต…”
สุดเขต อยู่เจริญ